Spannend!!!!

Wat word je daar zenuwachtig van zeg!! Een hele dag wachten totdat je eindelijk onderweg kan. Dan kom je aan op het vliegveld, en dan ben je natuurlijk veel te vroeg!! Moet je nog een uur wachten, dus dan ga je maar een boek lezen. En dan staat er eindelijk op het bord dat ze zijn geland. Ik stopte snel m'n boek in de tas, en ging bij de schuifdeuren staan wachten..... en wachten..... en wachten.....

Dat is zo zenuwslopend als je daar een kwartier staat, en die deuren gaan iedere keer weer open, en dan hoop je dat ze eindelijk door de deur komen... Maar dan duurt het voor je gevoel zo lang!!! En toen eindelijk... mama kwam door de deuren heen gestormt met een zoekende blik in haar ogen tot ze me zag staan!!! Papa kwam er rustig achteraan gelopen maar ook met een grote lach op z'n gezicht.

Zo fijn om ze weer te zien en ze een dikke knuffel te kunnen geven!!! De bus naar Leeds zou over 10 minuten vertrekken, dus na even snel gepint te hebben zijn we opweg gegaan naar Hudd. Het was nog ongeveer anderhalf uur reizen met de bus en de trein. Maar dat maakt dan eigenlijk helemaal niet uit. We zouden hier fish and chips gaan eten, maar de tent gaat hier al om 9 uur dicht, dus dat werd hem niet. We hebben daarom snel wat gegeten bij de Mac op het station in Leeds. We kwamen volgens mij rond een uur of 9 in m'n huisje aan. Ik heb ze vanaf de kelder tot de zolder een rondleiding gegeven. Ze schrokken meteen over het feit hoe scheef het hier staat! Mama maakte zich toch wel een beetje zorgen of het wel veilig was. Maar Pamela kon haar de volgende dag gerust stellen.

Ze hadden nog wat dingetjes voor me meegenomen die ik was vergeten. En nog 2 lieve kleine kadootjes, en pepernoten! Omdat ik hier nu toch alleen woon was het geen probleem om een matras van boven te slepen zodat we met z'n 3e op mijn kamer konden slapen. Ik had mijn bed afgestaan aan m'n ouders en sliep zelf op de grond. Dan is het in een keer een drukke boel in huis!! Maar wel super gezellig!!!

De volgende dag hebben we s'ochtends de bus gepakt naar Holmfirth waar Pamela ons op kwam halen met de bus. We hebben bij haar thee gedronken, en ik heb ze alles daar laten zien. Het huis, het uitzicht en natuurlijk het atelier. Ze hadden de foto's al gezien, maar hadden het groter verwacht, want het is toch echt wel best klein. Na het kennis maken, en de rondleiding in en rondom het huis had Pam ons weer afgezet in Holmfirth. Dat is zo'n klein dorpje.... maar wel echt typisch Engels dus het was wel even leuk om daar een rondje te doen. Pamela vertelde ons dat er in Holmfirth al meer als 25 jaar een Engelse serie word opgenomen, en dat er zelfs bij hun huis is gefilmt.

Na een aantal uur in Hudd rond geslentert te hebben en heerlijk in een pub geluncht te hebben waren we toch een beetje moe. Natuurlijk hebben we echt Engels geluncht met fish and chips en mama had een jacket patatoe en natuurlijk een half pint! We namen de bus terug naar m'n huisje en hebben daar even uitgerust. Lekker koffie gedronken en gekletst. Daarna heb ik ze meegenomen naar een stuk bos hier aan het eind van de straat. Daar was ik ook met Merlijn geweest, en we kwamen daar op een hele gekke maar mooie openplek uit. Dus vond het ook wel leuk om papa en mama daar even mee naartoe te nemen. (dat is de foto op m'n blog van die omgevallen kale boom).

We namen de bus weer terug naar het centrum, en hebben heerlijk gegeten bij de Italiaan 'Ciao Bella'. Het was heerlijk en super gezellig en fijn! Na ons lekker vol gegeten te hebben zijn we door gerold naar de pub. Dit was een pub die in het zelfde gebouw zit als het treinstation. Als je de pub van bovenaf zou zien, dan waren het vier kamers, die door deuren waren verbonden, maar in het midden bij de kruising van de muren weer open was, en dat was een doorlopende bar. Het was heel grappig, net een rotonde. Hier hebben we weer heerlijk biertjes gedronken, zitten kletsen, lachen en mensen gekeken. Ik had ze ook al vertelt hoe de meiden er hier bij lopen als ze uitgaan dus vond het wel grappig om dat ook nog te laten zien. In de pub kwamer er al een paar van die meiden indrinken. Ze begrepen meteen wat ik bedoelde. Na wat bier besloten we om toch maar richting huis te gaan, maar natuurlijk wel langs alle nachtclubs. Helaas was het nog iets te vroeg om iets van de tippelzone te zien.

Na een heerlijke drukke dag, waren we allemaal al snel vertrokken, en hebben heerlijk geslapen. Toen we wakker werden kwamen we alleen tot de ondekking dat het regende! En niet zo'n beetje ook! Balen!!!!!!!!!! Maar goed, wat ga je dan doen? We hebben s'ochtends lekker rustig aan gedaan en hebben de bus naar Leeds gepakt. Door de stroomende regen konden we eigenlijk niks doen. We hebben in Leeds nog even geluncht. Toen besloten we maar dat het misschien beter was dat hun alvast naar het vliegveld gingen, en ik weer terug naar huis.

Toen moesten we alweer afscheid nemen. Dat was echt even een heel lastig moment. Wilde het liefst met ze mee naar huis! Zat met tranen terug in de trein. En waar ik ook nog heel erg van baalde... toen ik terug kwam in Hudd was de lucht stralend blauw met een heerlijk zonnetje!!! Echt hoe krijg je het voor elkaar!!

Maar ik kon toch terug kijken op een heerlijk weekend, wat toch veel te snel ging. Maar heel fijn was!

Krijg nu al zin om met kerst terug naar huis te komen!!!

Lieve groetjes van Nadia